αθρίγγωτος

ἀθρίγγωτος, -ον (η λέξη αναφέρεται στο «Ετυμολογικόν Μέγα»)

αυτός που δεν έχει θριγγό, αγείσωτος, αστέγαστος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θριγγῶ, νεώτερος τ. (με -γγ-αντί -γκ-) τού θριγκῶ (= περιβάλλω, περιφράσσω κάτι με θριγκό].